Van het grootste dieptepunt in het leven ( stiekem ook mijn grootste trots in het leven ) naar zoveel positieve dingen in het leven. Hoe bizar kan het zijn, dat het verlies van zo'n mooi mannetje ook zoveel goeds kan brengen.
Op dit moment zit ik zo lekker in mijn vel! Dat ik soms zo trots op mezelf ben, en natuurlijk mag dat ook. Toch voelt het wel eens raar, omdat ik toch het mooiste mis in mijn leven.
Maar toch, heeft Aiden mij iets moois gegeven, ik heb er lang over nagedacht en ik dacht nu moet ik er voor gaan! Nu kan het nog, ik ben nu nog jong. Toen ben ik ook een dag met mijn moeder naar haar neef in Vlissingen geweest, die werkt in de uitvaartbranche, daar heb ik veel informatie kunnen krijgen over hoe het allemaal werkt en gaat.
Het begon een jaar geleden ongeveer dat het rond bleef spoken in mijn hoofd, en ik er steeds meer naar ging zoeken op Google. Ging er steeds meer over praten met mensen, met name mijn ouders. Ze vonden het wel echt iets voor mij, dat ik dat wel zou kunnen. Dit was namelijk het meeste wat wij er van tegen hield, of ik dit wel echt aan zou kunnen na wat wij allemaal overkomen is.
Ik wil namelijk in de uitvaartbranche gaan werken. En beginnen met het opbaren van overleden, en als mij dat echt bevalt en het mijn roeping is, doorgroeien tot uitvaartondernemer. Het lijkt mij zo'n mooi en dankbaar beroep, om mensen te helpen met een mooi afscheid van hun dierbare. Vooral omdat het bij mij niet goed gegaan is, nadat ik erachter kwam dat Aiden in het verkeerde grafje begraven lag.
Het mooiste lijkt mij nog om mij te specialiseren in de kinder uitvaart, en dan misschien het begeleiden daarna ook, het verwerken van het ergste verlies wat er is.
Maar dit is natuurlijk voor later, eerst bij het begin beginnen. Inmiddels heb ik mij aangemeld voor de basis cursus van opbaren. Dit begint in november!
Nu ik dit schrijf word de enthousiasme ook steeds groter hierover, het klinkt raar als ik het altijd zeg, maar ik heb er gewoon zin in. Het najagen van mijn misschien wel droomberoep. Morgen ga ik ook vier dagen meelopen met de neef van mijn moeder in zijn uitvaartbedrijf met zijn man. Heel spannend en super leuk!
Ik wil jullie ook graag meenemen in mijn traject er naar toe, hoe mij dit allemaal af gaat. En natuurlijk hoe ik hierop reageer na alles wat ik heb mee gemaakt. Ik hoop echt mensen later hier mee te kunnen gaan helpen, met het geven van het mooiste afscheid van hun dierbare. Dit is toch zeker wat iedereen verdient en ook zeker de overledenen.
Reactie plaatsen
Reacties