In augustus 2018 kwamen wij erachter zwanger te zijn van ons eerste kindje, zo blij waren we! Die maandag erop meteen de huisarts gebeld wat de volgende stap was, want ik had eigenlijk geen idee, en wou het nog niet aan een familielid vragen. De assistente gaf mij een telefoonnummer van een verloskundige praktijk hier in de buurt. Die hadden net telefonisch spreekuur dus had ze meteen aan de telefoon. We hadden een afspraak gemaakt voor als we ongeveer 8 weken zwanger zouden zijn.
De eerste afspraak was wel spannend, we kregen een hoop vragen en ik dacht alleen maar kunnen we niet eerst een echo maken om te kijken of er echt een klein leven in mijn buik zit. En ja hoor daar zagen we ons kleine wondertje in mijn buik zitten! Wat bijzonder omdat te zien.
De verdere zwangerschap ging allemaal goed, alleen de eerste weken had ik last van kwaaltjes zoals erg moe en emotioneel. Verder had ik weinig kwaaltjes. Rond de 16de week hadden we nog een extra echo gedaan om te kijken of het een jongetje of een meisje was. En het was een jongetje!
De 20 weken echo deden we in het ziekenhuis is Gorinchem, omdat we daar ook nog extra afspraken zouden hebben omdat ik wat overgewicht heb en omdat daar de bevalling ook plaats zou vinden.
Ook de 20 weken echo was helemaal goed, het duurde wat langer omdat ons kleine mannetje nogal rustig is in mijn buik.
Met 34 weken ging ik met verlof nog even heerlijk genieten van de rust en de laatste dingen klaar maken voor zijn komst.
Toen kwam de 37ste week inzicht en gebeurde het ergste....
Reactie plaatsen
Reacties